gedicht van de aarde
landen worden droger
het water van de zee wordt hoger
de bomen worden omgehakt
tak per tak
dromen worden koud
dat is niet waar jij van houd
groen wordt grijs
als wij zo doorgaan
dom en eigenwijs
zal alles kraken
en zal de duisternis je nachtmerrie doen ontwaken.
2/11/14
Heel mooi! Doe zo verder. Je hebt echt talent! :)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Daniëlle
dank je!
VerwijderenPrachtig gedicht van een toffe meid die zoveel van de natuur houdt! Doe zo verder!
BeantwoordenVerwijderenJuf Klaar
Een gedicht om over na te denken. Echt heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenNick Vermeersch (was vandaag op bezoek met z'n klas om te schilderen)
Cynthia; Christine en ikzelf (den Carlo) zijn echt vol lof over je 'zijn' en vinden je niet alleen een ruwe parel, die volop aan het groeien is, en haar eigen weg daarbij aan het ontdekt!
BeantwoordenVerwijderenJe bent echt een fantastische meid met één ENORM TALENT, maar ook een jonge dame waar we alleen maar met VEEL LOF aan zullen blijven terugdenken & hopen ooit nog eens terug te zien...
WE HOPEN JE ALVAST VIA DEZE BLOG NOG LANG TE KUNNEN VOLGEN EN MEE ZIEN UITGROEIEN TOT EEN SCHITTERENDE STER! Die je nu al...
Carlo 😉