woord ( gedicht poëzieweek 2017)

woord

het leeft in de mond

van ieder mens

het kan soms lief zijn

vriendelijk als een kus voor je hart

een complimentje waar je ogen van stralen

maar een woord

kan ook koud en kil zijn

als sneeuw en ijs

aanvoelen als een klap in je gezicht

van een vertrouwde hand

1 woord kan

veranderen in een antwoordapparaat

iedereen kan het horen

wie het gehoord heeft

krijgt een gratis vuist!

angst borrelt in je op

je piept

je schreeuwt stop

oorlog met woorden die ooit mooi waren

je kan geen kant meer op

het is een vuurkring

een nachtmerrie!

die niet lang zal duren

hoop ik...

‘woord, tdr 18/01/17’